шүлэг

тэнгэрийн хаяа, газрын алсаас
тэмүүлэн ниссээр нэгэн шувуухай
тэвэрт минь багтахгүй их цэцэгсийг
тэрлэж суугаа шүлгэн дээр минь унагалаа гэж би зүүдэллээ

үзэглэж суугаа энэ үгс минь
үнэн болоод ухаарлын эгшигтэй
өгөөмөр болоод энхрий ялдам
үүлсээс өндөрт нисэж амссан жаргалын хэлтэрхий болохоор
үнэгчлэх зүүдэндээ ч би шүлэг урлан жарганаа

бичиж суугаа энэ бүхэн минь
биелэлээ олоогүй мөрөөдлийн гунигтай
биеээ мартаж, зовлон хураасан харамсал
бие хүний ганцаардлын минь хэсэг болохоор
бичиглэж суухдаа ч би бодол автана

ай шүлэг минь
аз жаргал, гуниг шаналлыг минь
амьдралын эгэл нэгэн үргэлжлэл болгож
амирлуулж чи минь л намайг тайвшруулах юм даа.