понедельник, 9 апреля 2012 г.

Гуниг



Сэргэлэн салхины сэвшээнд
сэмрээд байгаа үүл нь
сэрээхээс нааш надад ирдэггүй
сэтгэлийн хэдэн үгсийг минь улам далдлана

Үүл хураан цуглуулж
өрөөний минь дээр бороо асгаруулдаг асан гуниг
үүлэн чөлөөний нарны цацрагын хэлтэрхийнд дурлаад
өөрөөс минь түрхэн сэтгэл буруулсан байна.

Өгүүлэх үг минь улам бүр эгшигээ алдаад
үгүйлээд ч байгаа юм шиг түүнийгээ би /миний гунигийг /

Комментариев нет: